«Όπου υπάρχουν μάρμαρα, υπάρχει ουράνιο»: Η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερνικήσει την οικονομική κρίση; Ένας από τους κορυφαίους Πυρηνικούς Μηχανικούς στον κόσμο απαντά στον Δημήτρη Δανίκα έχοντας στο «κάδρο» το Παγγαίο 30|12|2022 | 10:10 Ο Λευτέρης Τσουκαλάς θεωρείται ως ο ένας από τους πέντε κορυφαίους Πυρηνικούς Μηχανικούς στον κόσμο. Ενώ μεγάλωσε στην Ελλάδα, το ταλέντο του αναγνωρίστηκε πλήρως στην Αμερική, όπου και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο. Πιστεύει σε βάθος ότι η
Ελλάδα θα μπορούσε να υπερνικήσει την οικονομική κρίση αν η χώρα έκανε επενδύσεις στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας. Μάλιστα, έχει τονίσει σε πολλές συνεντεύξεις του τη σημασία της πυρηνικής ενέργειας για την Ελλάδα και επιμένει ότι αποτελεί μονόδρομο όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την ανθρωπότητα. Ο κ. Τσουκαλάς παραχώρησε μια συνέντευξη στον Δημήτρη Δανίκα και στο protothema.gr για ένα θέμα που λίγοι γνωρίζουν και ελάχιστοι κατέχουν. Το ενδιαφέρον, όμως, εστιάζεται στις προτάσεις του, οι οποίες «κοιτάνε» στο μέλλον και παρά την αμιγώς επιστημονική τους υφή, ακούγονται ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας, με τον διακεκριμένο επιστήμονα να τα καθιστά με την επιχειρηματολογία του άκρως… ρεαλιστικά. ADVERTISING Η Ελλάδα, το ουράνιο και η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών «Η επιστήμη μου αφορά στην τεχνολογική αξιοποίηση της διερεύνησης της ύλης, των μικρότερών της κομματιών, των ατόμων των πυρήνων, αλλά και των υποατομικών και υποπυρηνικών σωματιδίων. Μία από τις εφαρμογές της αφορά στην παραγωγή τεράστιων μεγεθών υψηλής ποιότητας ενέργειας, ικανών να τροφοδοτήσουν τις μελλοντικές ανάγκες των ανθρώπων», αναφέρει ο ίδιος στη συνέντευξη. «Για παράδειγμα, η Ελλάδα έχει κοιτάσματα ορυκτού ουρανίου που υπό κατάλληλες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να καλύψουν πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα 3.000 χρόνια! Και ίσως φανούν χρήσιμα στο εγγύς μέλλον, όταν η χώρα μας αποφασίσει να δημιουργήσει μια νέα ενεργειακή βιομηχανία με στόχο να τροφοδοτήσει μια ανταγωνιστική και ευημερούσα οικονομία, τεχνικά ικανή να διεκδικεί με ασφάλεια και δικαιοσύνη ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από τον παγκόσμιο πλούτο». Ο ρόλος του Παγγαίου όρους! Και το ενδιαφέρον πολλαπλασιάζεται με την ερώτηση για το πού βρίσκεται αυτός ο χρυσοφόρος ορυκτός πλούτος… «Στο Παγγαίο όρος. 20.000 τόνοι πετρώματος ορυκτού ουρανίου, που είναι γνωστό και διαπιστωμένο. Οπου υπάρχει χρυσός, υπάρχει ουράνιο. Αυτός είναι ο κανόνας. Οπου υπάρχουν μάρμαρα, υπάρχει ουράνιο. Το ουράνιο λοιπόν αρχαίο στοιχείο, το αρχαιότερο στοιχείο που έχουμε με το οποίο μετράμε την ηλικία της Γης, η οποία μετράει 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια». Και εμείς γιατί δεν το βγάζουμε και δεν το εκμεταλλευόμαστε; «Πρώτα πρέπει να σου πω ότι η Ελλάδα υπήρξε από τις πρώτες χώρες που ενδιαφέρθηκε για την πυρηνική τεχνολογία από τη δεκαετία του ’50. Αμέσως μετά που έσκασε η βόμβα δηλαδή με το Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα. Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που έχει mentalite (νοοτροπία) υπερδύναμης», αναφέρει στον κ. Δανίκα. Η «συμφωνία των πέντε» «ΗΠΑ, Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία, Κίνα. Αυτοί οι πέντε είναι οι παγκόσμιοι κηδεμόνες. Βάσει συνθηκών, οτιδήποτε πυρηνικό βρίσκεται μέσα σε πλαίσιο εθνικής ευθύνης. Δηλαδή, αν πάρω ένα κιλό ουράνιο και το στείλω στη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν και αυτός το χρησιμοποιεί για πυρηνική κεφαλή, τότε η χώρα έχει παρανομήσει. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι χωρίς να είμαστε πλήρως εναρμονισμένοι με τις συνθήκες που έχουμε υπογράψει. Το 1974 η Ινδία κάνει πυρηνική δοκιμή. Αυτό είχε ως συνέπεια η Αμερική να σφίξει το λουρί, ώστε ουδεμία χώρα να έχει δικαίωμα κατασκευής καυσίμου ή το δικαίωμα ανακύκλωσης αποβλήτων. Μην ξεχνάς, τα απόβλητα τίγκα μέσα στο πλουτώνιο. Δεν μπορείς να φτιάξεις καύσιμο, μόνο τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου μπορούν. Γι’ αυτό το Ιράν δεν έχει υπογράψει τη δεύτερη συμφωνία, γι’ αυτό έχει φτιάξει πυρηνικά όπλα με τη Βόρεια Κορέα, το Πακιστάν και μια τέταρτη χώρα», αναφέρει. Η περιζήτητη «νύφη» Τουρκία «Η Τουρκία ήταν η περιζήτητη νύφη. Η Τουρκία θέλει να αποκτήσει την αυτοκρατορία που έχασε. Αν η Τουρκία είχε τη Μεσοποταμία, θα έλεγχε τώρα το 75% του εναπομείναντος πετρελαίου. Η Τουρκία συνεργάζεται με Πακιστάν, με Βόρεια Κορέα, ίσως και με Ιράν. Ενας τρόπος να διαφύγεις από την εποπτεία είναι να σαλαμοποιήσεις το πρόβλημα. Για παράδειγμα, τη γόμωση το Πακιστάν την παίρνει από τη Βόρεια Κορέα», σχολιάζει ο Καθηγητής. Πώς άνοιξε μια νέα εποχή «Είναι θέμα εξωτερικής πολιτικής. Η μικρή Ελλάδα μπορεί και παραμπορεί. Οι Αμερικανοί κλείνουν τη στρόφιγγα. Θα εξαντληθούν τα αποθέματα και όταν θα έχουμε πρόβλημα ενέργειας, τότε θα ανοίξουν τα θησαυροφυλάκια της πυρηνικής τεχνολογίας. Και συνέβη πρόσφατα. Αυτό έγινε στις 13 Δεκεμβρίου. Η Αμερική άνοιξε, λέει τώρα “θα πάμε σε μια νέα εποχή, που είναι η πυρηνική ενέργεια”. Πώς άνοιξε; Με την πυρηνική σύντηξη στη Καλιφόρνια, στις 5 Δεκεμβρίου, στο Lawrence Livermore National Laboratory. Η ανακοίνωση έγινε με πολλά ταρατατζούμ. Η ανθρωπότητα από εδώ και στο εξής θα αξιοποιήσει την πυρηνική ενέργεια», τονίζει ο κ. Τσουκαλάς. Για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί να περάσουν τριάντα χρόνια… «Ναι, ισχύει. Μπορεί να είναι είκοσι, μπορεί και δέκα. Εξαρτάται από τις επενδύσεις σε χρήμα, βιομηχανικές υποδομές και σε ανθρώπινο κεφάλαιο. Ολος ο κόσμος εκεί θα πάει. Αυτό που λέμε πράσινη μετάβαση έχει ως στόχο να μην παράγουμε διοξείδιο του άνθρακα. Από αυτό έχουμε 45 δισεκατομμύρια τόνους τον χρόνο. Εννοώ αυτό που βγάζουν τα αυτοκίνητα και οι βιομηχανίες. Η Ελλάδα παράγει ένα εκατομμύριο τόνους τον χρόνο. Η Αμερική το περισσότερο. Από κοντά και η Κίνα. Μέχρι το 2050 το διοξείδιο του άνθρακα θα μηδενιστεί. Αυτό και αν είναι επίτευγμα μοναδικό στην Ιστορία της ανθρωπότητας. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να αποδεσμεύσουμε την πυρηνική τεχνολογία για ηλεκτρική ενέργεια. Φαντάσου πως ένας πυρηνικός αντιδραστήρας δε συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου», δηλώνει ο Καθηγητής. Και η πράσινη ενέργεια; «Ναι, έχουμε ανεμογεννήτριες και άλλα. Η Ευρώπη έχει δώσει 600 δισ. ευρώ για αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά. Αλλά αυτό σε μεγάλο βαθμό λειτούργησε ως ο φερετζές του ρωσικού αερίου. Στη χώρα μας έχει εγκατασταθεί ισχύς 12.000 γιγαβάτ. Το μέγιστο που έχει φτάσει η Ελλάδα σε ζήτηση, η αιχμή, κοντά στις 10.000. Εννοώ με αυτά τα αιολικά πάρκα και τα φωτοβολταϊκά. Ένα σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας το οποίο οδηγείται σε μια γήρανση. Η σταθερότητα οδηγεί στην ευεξία του συστήματος. Με τα αιολικά και με το μπες και βγες ανάλογα με την κατεύθυνση του αέρα, αυτό μειώνει τον ωφέλιμο βίο ενός συστήματος. Το τρελαίνεις και το γερνάς. Μπορεί να μη ζήσει πάνω από είκοσι χρόνια», σημειώνει. Με λίγα λόγια, μόνο πυρηνικά; «Πρέπει να μελετήσουμε την πυρηνική τεχνολογία. Μέχρι τώρα την ξορκίζουμε λόγω μυθευμάτων. Πως δηλαδή προκαλεί καρκίνο. Οι χώρες που έχουν το μονοπώλιο στην πυρηνική τεχνολογία ενδεχομένως προπαγανδίζουν και διασπείρουν φήμες περί Σατανά», τονίζει με νόημα ο κ. Τσουκαλάς. Ποιος είναι ο Λευτέρης Τσουκαλάς Γεννήθηκε το 1958 στην Ηλεία. Σαν παιδί, η ζωή του ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη, με πολλά εμπόδια. Για παράδειγμα, δεν είχε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. Πήγε δημοτικό σχολείο στη Γαστούνη, μια πόλη της Ηλείας, όπου δεν υπήρχε ούτε ούτε καν θέρμανση. Το ευχάριστο ήταν ότι είχε φωτισμένους καθηγητές που τον ενέπνευσαν και του άνοιξαν τα μάτια στον υπέροχο κόσμο της φύσης, τους κανόνες της ελληνικής γλώσσας και τους νόμους της επιστήμης. Μετά από μερικά χρόνια αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της Αμαλιάδας, μια πόλη στη Βορειοδυτική Ηλεία, όπου είχε μια ομάδα από καινοτόμους νεαρούς σε ηλικία καθηγητές, που τον εισήγαγαν στις βασικές αρχές των Μαθηματικών, της Φυσικής, της Χημείας και της Λογοτεχνίας. Ο Λευτέρης Τσουκαλάς πήρε το πτυχίο του από το τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Μηχανικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις το 1981. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πυρηνική Μηχανική από το ίδιο Πανεπιστήμιο το 1983. Τέλος, πήρε το διδακτορικό του στην Πυρηνική Μηχανική/Επιστήμη Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις το 1989. Διετέλεσε Αναπληρωτής Διευθυντής στις Εφαρμογές Νευρομηχανικής του Πανεπιστημίου του Τενεσί και του Oak Ridge National Lab (στο Νόξβιλ του Τενεσί) από τον Ιούλιο του 1989 ως τον Ιούλιο του 1992. Εκεί έκανε κοινή έρευνα συντονίζοντας δίκτυα και εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης με παρακολούθηση, χρήση οργάνων και έλεγχο μονάδων παραγωγής ενέργειας και παραγωγή, μεταφορά και διανομή ενέργειας. Έχει υπάρξει επίσης Προσκεκλημένος Ερευνητής Υπότροφος στο Ινστιτούτο Έρευνας Ατομικής Ενέργειας στην Ιαπωνία από τον Αύγουστο του 1992 μέχρι τον Αύγουστο του 1993, όπου έκανε έρευνα σε έξυπνα συστήματα παρακολούθησης για πυρηνικές εφαρμογές. Από το 1994 ως και σήμερα είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Purdue. Είναι επίσης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Έχει διατελέσει σύμβουλος του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, της Αρχής Πυρηνικής Ασφάλειας της Κίνας, του Υπουργείου Επιστήμης, Έρευνας και Τεχνολογίας της Σιγκαπούρης (ASTAR), της Ακαδημίας Αθηνών, του Υπουργείου Βιομηχανίας και της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας της Ελλάδας. Έχει τιμηθεί με το βραβείο “Humboldt” το 2009, την ανώτερη επιστημονική διάκριση της Γερμανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου