Του Κώστα Στούπα
Δίκιο έχεις Αλέκο, αλλά υπάρχουν διαφορές…
Το πρόβλημα με τα στελέχη της αριστεράς είναι πως οι μισοί λένε ό,τι λένε χωρίς να τα πιστεύουν, προκειμένου να χειραγωγήσουν τους αφελείς, και οι άλλοι μισοί τα πιστεύουν...
Οι πρώτοι, όπως ο κ. Τσίπρας το 2015, μπορεί να στοιχίσουν μερικές δεκάδες δισ. παραπάνω αλλά προ της "αβύσσου" κάνουν κυβίστηση προς τα πίσω.
Οι δεύτεροι, όπως ο Βαρουφάκης, ο Λαφαζάνης ή ο Τσακαλώτος με τα τοπικά νομίσματα και τις "Δήμητρες", ακόμη και σε πισίνα με νερό που κοχλάζει να βουτήξουν, επειδή συμβουλεύονταν χαλασμένο θερμόμετρο, θα παριστάνουν πως δροσίζονται...
Το 'χαμε ξαναγράψει την περασμένη δεκαετία, πως μόνο όποιος έχει περάσει από την αριστερά, μπορεί να καταλάβει πόσο επικίνδυνοι μπορεί να καταστούν, υπό ειδικές περιστάσεις, κάποιοι οι οποίοι σε συνθήκες ομαλότητας μοιάζουν γραφικοί και αρκετοί συνιστούν καλή παρέα για μεταμεσονύκτιες τζαζ και ροκ συναγωγές με τη συνοδεία ακριβών αποσταγμάτων...
Μετά την εκ των έσω κατάρρευση της σοβιετίας και την αποκάλυψη της ένδειας, του ζόφου και του φόβου, δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό για τους απολογητές και προφήτες της αριστεράς.
Το μοντέλο δοκιμάστηκε σε διάφορες εκδοχές και απέτυχε παταγωδώς σε όλες. Πώς γίνεται λοιπόν και επιμένουν;
Η προσήλωση στα κομμουνιστικά ιδεώδη δεν μπορεί αν ερμηνευτεί με βάση τη λογική αλλά με ψυχαναγκαστικές καθηλώσεις "παιδιών" που προσπαθούν να εκδικηθούν τους συντηρητικούς γονείς επειδή τους εξασφάλισαν πλούτο τον οποίο θεωρούν πως φέρει φορτίο ενοχής...
Μην έχετε λοιπόν καμιά αμφιβολία πως τις "αρλούμπες" που διατυμπανίζουν περί τοπικών παράλληλων νομισμάτων κάποιοι απλά τις "χρησιμοποιούν" και κάποιοι τις πιστεύουν.
Αν τους δοθεί η ευκαιρία, θα προσπαθήσουν να τις επιβάλλουν και αν αποτύχουν, κάτι που πρέπει να θεωρείται βέβαιο, θα κατηγορήσουν για την αποτυχία φανταστικούς αντιπάλους τους οποίους θα τιμωρήσουν αυστηρά, προς παραδειγματισμό και κυρίως για να δικαιολογήσουν στους εαυτούς τους τη δική τους αποτυχία...
Αφού δεν παραδέχονται πως κατέρρευσε η Σοβιετία λόγω εσωτερικής σήψης, θα παραδεχτούν ποτέ πως θα αποτύχει το σχέδιο "Δήμητρα" του Βαρουφάκη, ή το "δολάριο Καισαριανής" και "Λέβα Φλωρίνης" του Τσακαλώτου;
Το 2015 το πληρώσαμε μεν ακριβά με δεκάδες επιπλέον δισ. ευρώ, επιπλέον χρόνια με μνημόνια, capital control κλπ αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί ακόμη χειρότερα.
Θα μπορούσε π.χ. η Ρωσία ή η Κίνα να επεδίωκαν να πλήξουν την Ε.Ε. και τη Δύση, όπως πιθανόν το επιθυμούν τώρα. Αν το ήθελαν αυτό θα είχαν δεχτεί τις προτάσεις της τότε ελληνικής κυβέρνησης για χρηματοδότηση έστω και με 5 δισ. ευρώ της εξόδου της χώρας από το ευρώ.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πριν την "κωλοτούμπα" επιχείρησε να δέσει τη χώρα στο άρμα άλλων δυνάμεων εκτός δημοκρατικής Δύσης. Μόνο όταν της έκλεισαν όλες τις πόρτες κατάμουτρα έκαναν την "κωλοτούμπα" στην αγκαλιά της Μέρκελ...
Η κριτική Παπαδόπουλου
Πριν λίγες μέρες, ο Αλέκος Παπαδόπουλος δημοσίευσε μια επιστολή προς τους αρχηγούς των μεγαλύτερων κομμάτων τους οποίους προειδοποιούσε πως η χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει ξανά λόγω της ελλειμματικής δημοσιονομικής πολιτικής.
Το γεγονός πως η επιστολή αυτή δημοσιεύεται λίγες μέρες πριν τις εκλογές έχει προφανώς κάποια σκοπιμότητα.
Στα στοιχεία που παραθέτει, όπως π.χ. την ονομαστική εξέλιξη του χρέους, παραβλέπει πως το χρέος έχει σημασία μόνο ως ποσοστό του ΑΕΠ σημείο στο οποίο λόγω του πληθωρισμού και της υψηλότερης από τον Μ.Ο. της Ε.Ε. ανάπτυξης παρουσιάζει θεαματική βελτίωση...
Επίσης, δεν κάνει καμιά αναφορά στην αύξηση των εξαγωγών σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, ούτε στην αύξηση των επενδύσεων στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 χρόνων. Ο Ακαθάριστος Σχηματισμός Κεφαλαίου σε σχέση με το 2019 και τον μέσο όρο της δεκαετίας που πέρασε σχεδόν διπλασιάστηκε το 2022.
Υπάρχει όμως ένα μελανό σημείο στο οποίο έχει δίκιο και το οποίο αναλύει εκτενώς.
Είναι αυτό του άτυπου δανεισμού του Δημοσίου από τους φορείς του δημοσίου που διατηρούν τα διαθέσιμα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτό το έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και το κάνει και η τωρινή.
Ακόμη και αν υπήρξαν έκτακτες συνθήκες όπως η πανδημία, η κορύφωση της ελληνοτουρκικής κρίσης και το 2023 σαν εκλογική χρονιά, η εύκολη προσφυγή στον δανεισμό είναι μια κακή συνήθεια την οποία έχουμε πληρώσει ακριβά και το κράτος θα πρέπει να περιορίσει τις δαπάνες και τα επιδόματα.
Επίσης, η στήλη δεν απέχει πολύ από την εκτίμηση του Αλέκου Παπαδόπουλου πως η Ελλάδα ενδέχεται να χρεοκοπήσει πάλι. Κάτι ανάλογο είχε αναφέρει πρόσφατα και ο Μιλτιάδης Νεκτάριος για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει το συνταξιοδοτικό μέχρι το 2033.
Το ελληνικό πρόβλημα έγκειται στη διαπίστωση πως η χρεοκοπία του 2010 πέρασε ανεκμετάλλευτη καθώς δεν μεταρρυθμίστηκαν με ριζικό τρόπο οι παθογένειες που την προκάλεσαν.
Τούτο έγινε γιατί η Ε.Ε. δεν άφησε τη χώρα να κυλήσει σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία που θα κονιορτοποιούσε τα κεκτημένα και την κοινωνία.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη χώρα είναι πως καμία από τις πολιτικές δυνάμεις που βρίσκονται σε τροχιά εξουσίας (Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) δεν επιδιώκει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις γιατί αυτές απαιτούν συγκρούσεις με στρώματα που αθροίζουν πλειοψηφικά μέτωπα στην κοινωνία.
Όποια το επιχειρήσει θα συρρικνωθεί.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν διαφορές μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ όπως υπάρχουν και θετικές εξελίξεις στο οικονομικό πεδίο που είναι άδικο να μην αναδεικνύονται. Ιδίως, μια εβδομάδα πριν τις εκλογές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου