Ενηλικίωση (της βίας) των ανηλίκων

Κώστα Δημ Χρονόπουλου

Εδώ και χρόνια εξελίσσεται ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο. Τελευταία φαίνεται πως ακολουθείται δρόμος χωρίς επιστροφή. Η μιθριδατισμένη κοινωνία μας,  το παρακολουθεί με απάθεια. Οι αρμόδιοι Κρατούντες, διαχρονικά , απαξιούν ή αδυνατούν να λάβουν μέτρα, ώστε η διαρκώς ογκούμενη βία –ιδίως των ανηλίκων – να αντιμετωπιστεί!. Περιοριζόμαστε στην παρακολούθηση των λεπτομερειών και των σχοινοτενών, πλην ανώφελων συζητήσεων από ειδικούς και μη. Είτε πρόκειται για δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία (κατώτερης, μέσης, ανώτερης εκπαίδευσης) (τα νηπιαγωγεία και οι παιδικοί σταθμοί θα ενταχθούν μεσοπρόθεσμα υποθέτω) ή για δρόμους, πλατείες, σταθμούς μετρό ή ηλεκτρικού , συμμορίες ανηλίκων , προβαίνουν σε επιθέσεις, ληστείες, μαχαιρώματα, ανηλεείς ξυλοδαρμούς!. Τίποτε δεν πτοεί τους αγριεμένους ανήλικους. Δεν υπολογίζουν , δεν φοβούνται , δεν ορρωδούν προ ουδενός.  Στυγνοί, εν δυνάμει κακοποιοί,  με αχαλιναγώγητα ένστικτα.  Έντρομοι , περιδεείς, άβουλοι, οι δάσκαλοι, αδυνατούν να παρέμβουν.  Απειλούνται , προπηλακίζονται, ξυλοφορτώνονται – σε κάποιες περιπτώσεις και μαχαιρώνονται – από τους … μαθητές τους

!!!..... Ακόμη και μέσα στα σχολεία, στις αίθουσες διδασκαλίας, στις τουαλέτες, και όπου αλλού προσφέρεται, μαθητές ασχημονούν , βιάζουν, απειλούν συμμαθητές τους (!). Πολλά –δυστυχώς – τα καθημερινά, αποκρουστικά παραδείγματα,  τα οποία όχι μόνον συνεχίζουν ανεμπόδιστα, αλλά η βία εντείνεται σε ανησυχητικό βαθμό. Οι γονείς δεν συγκρατούν τα παιδιά τους (ίσως και να τα φοβούνται) .  Η αστυνομία δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνει εντός του σχολικού χώρου. Εκτός σχολείων όποιους συλλαμβάνει, είτε αφήνονται ελεύθεροι,  ή οι τυχόν τιμωρίες, είναι (επιεικώς) …. θωπευτικές. Οι κομματοκράτορες και τα κόμματα, δεν συμμετέχουν , τηρούν αποστάσεις, αιδήμονα σιγή  ή ανακοινώνουν μέτρα (τηλεοπτικής διάρκειας ή προεκλογικής στρακαστρούκας) που ουδέποτε υλοποιούνται. Η Εκκλησία δεν επηρεάζει , δεν κατηχεί, δεν παραδειγματίζει πλέον (!). Η Δικαιοσύνη , βραδυπορούσα και ανεκτική σε κάθε παρανομία , δεν βοηθεί στο βαθμό που απαιτείται. Η πολιτεία, είτε δεν νομοθετεί, όπως επιβάλλεται, ή αφήνει ανοιχτά παράθυρα διαφυγής των παρανομούντων.

Τι άραγε μπορεί να περιμένει μια κοινωνία, ένα κράτος, ένα έθνος, χωρίς στήριξη από τους βασικούς πυλώνες:   Παιδείας, Εκκλησίας, Δικαιοσύνης, Πολιτείας, κ.ο.κ; Που στηρίζεται τάχα ετούτο το σαθρό οικοδόμημα (το οποίο ευφημιστικά αποκαλείται : Κράτος);.  Στο  «ό,τι ήθελε προκύψει»; Ή στο «έχει ο Θεός»; Τι αναμένουν οι άβουλοι εξουσιαστές μας (με εξαίρεση την υπερεπάρκεια πολιτικής ανάληψης ευθυνών, του «πολιτικού κόστους», και λοιπών αερολογιών και φληναφημάτων);. Αναζητείται αίσθημα ευθύνης από τους καθ’  ύλην αρμόδιους.  Δεν γίνεται να αφεθούμε , ως κοινωνία, στην τύχη μας, στον δρόμο της απώλειας. Να ανατριχιάζουμε, ως γονείς , βλέποντας στο που βαδίζει η νεολαία, η Ελλάδα μας, ο Ελληνισμός !..... Να ευχόμαστε να μην πρωτεύει το παιδί μας ή να είναι πανάσχημο μήπως και αποφύγει το bulling. Να μην έχει μαζί του λιγοστά χρήματα ή κινητό για ώρα ανάγκης. Να μην τολμά να κυκλοφορεί από τον φόβο να δεχτεί επίθεση. Να πηγαίνει σχολείο τρομαγμένο , απροστάτευτο (ιδίως … εντός σχολείου!). Αυτή την εικόνα /τρόπο ζωής θέλουμε;. Αλήθεια ποια Κυβέρνηση μέχρι τώρα πήρε ριζικά μέτρα –όχι φαιδρά ή προεκλογικά ημίμετρα για το θεαθήναι , ώστε να παταχθούν επιτέλους αυτά τα αηδιαστικά , κοινωνικοδιαλυτικά φαινόμενα; Εκτός , εκτός και αν οι αρμόδιοι θεωρούν πως ενισχύεται ο Τουρισμός μας με μαχαιρώματα και κλοπές στην Διον. Αεροπαγίτου (!).

Επιβάλλεται :

Ι. Αυστηροποίηση των ποινών.

ΙΙ. Υποχρεωτική φύλαξη των σχολείων από την Αστυνομία ή Σώμα Ειδικών Φρουρών, οι οποίοι θα εποπτεύουν και θα παρεμβαίνουν .

ΙΙΙ. Κάμερες παντού, σε όλους τους χώρους των σχολείων.

ΙV. Αστυνόμευση δρόμων, πλατειών, πάρκων. (Σ.Σ Δυστυχώς όπως πάμε είναι ανάγκη η αστυνόμευση να γενικευθεί.  Εδώ και περίπου είκοσι χρόνια έγραψα πως το σίγουρο επάγγελμα του μέλλοντος είναι οι Φύλακες – Αστυνομικοί – Security , και ότι θα έρθει εποχή,  που οι μισοί θα πρέπει να φυλάνε τους άλλους μισούς. Μακάρι να διαψευστώ).

V. Αλλαγή νοοτροπίας . Η κοινωνία της κακώς εννοούμενης ανοχής ή «πλέριας δημοκρατικοποίησης» (σε βαθμό ασυδοσίας) που χαϊδεύει επικίνδυνα άτομα με εγκληματική συμπεριφορά , πρέπει να τελειώσει.

Ας καταλάβουν επιτέλους κάποιοι πως αν πρόκειται να περιοριστούν ή και να εκλείψουν συμπεριφορές /πράξεις βίας, βιασμών, διακίνησης ναρκωτικών, κ.ο.κ η Αστυνομία πρέπει να είναι παρούσα.  Δεν γίνεται –εδώ που καταντήσαμε –να μιλάμε για Άσυλα κ. α αρλούμπες.                                                                                                                 Αν πια τα συμπλέγματα ορισμένων είναι έντονα και απαιτητικά , τότε θα πρότεινα:          Την ίδρυση Ειδικού Σώματος Φρουρών –με αυξημένες βέβαια αρμοδιότητες –το οποίο να αποκαλείται : «Ειδικό Σώμα Περιφρούρησης Δικαιωμάτων Έκνομων Μειονοτήτων».

VI. Καλό θα είναι να γίνει πλύση εγκεφάλου –από όλους τους αρμόδιους φορείς – στους μαθητές, αναφορικά με την αποστολή του σχολείου (δεν είναι αυτή που ορισμένοι νομίζουν) και πως, αν επιμένουν κάποιοι να μην το λαμβάνουν υπόψιν τους , τότε η διαπαντός αποβολή ενδείκνυται.  Βέβαια μερίδα συμπολιτών μας θα αντιδράσει, ισχυριζόμενη πως έτσι εξοντώνονται κάποιοι και τους δημιουργούνται ψυχικά τραύματα. Μπορεί. Θα τους καλέσω όμως να αναλογιστούν τα ισόβια τραύματα των θυμάτων συμμαθητών τους, που υπέστησαν βιασμούς, ξυλοδαρμούς, βιντεοσκοπήσεις, και διαπομπεύσεις με αναρτήσεις στο … διαδίκτυο !!!.

Σε κάθε περίπτωση το να συνεχίσουμε ωσάν να μην συμβαίνει τίποτα, θα μας οδηγήσει –μεσοπρόθεσμα- σε κοινωνική αυτοκτονία.

 

 

 

ΥΓ Το πρόβλημα της βίας (των νέων ιδίως) είναι μείζονος εθνικής σημασίας. Όσο ποιο έγκαιρα το αντιληφθούμε, κυρίως οι εξουσιαστές μας, τόσο υπάρχει πιθανότητα να περισώσουμε , ό, τι τυχόν ακόμη απόμεινε για διάσωση.